ELEKTRONİK TİCARET GENEL BİLGİLER
GİRİŞ
İçinde bulunduğumuz yüzyılın son
döneminde bilgi ve iletişim teknolojilerinde meydana gelen hızlı gelişme sonucu
elektronik ticaret giderek yaygınlaşmaktadır. Uluslararası rekabette üstünlük
sağlayanlar, iletişim ve bilgi teknolojilerini yoğun olarak kullanan
kesimlerdir. Bilimsel araştırmalardan elde ettikleri sonuçları ekonomiye
kazandıran bu kesimlerin uluslararası pazarlarda rekabet üstünlüğüne sahip
olmaları da doğaldır.
Bilgi ve iletişim
teknolojilerinde yaşanan bu gelişmeler, sayısal biçime dönüştürülmüş yazılı
metnin, ses ve video görüntülerinin çok hızlı bir şekilde işlenmesini,
iletilmesini ve depolanmasını olanaklı kılmıştır. Bunun yanısıra, toplumların
tüm kesimlerinde, günlük yaşamın her alanında bilgisayar kullanımının çağın
gereği olduğu bilinci oluşmaktadır. İşte bu önemli iki gelişme, ekonomik
kalkınmanın ve toplumsal refahın sağlanmasında elektronik ticarete stratejik
bir önem kazandırmaktadır.
Elektronik ticaret konusunda
yasal düzenlemelerini tamamlamış örnek bir ülke olmadığı gibi, uluslararası
platformlarda, bu konuda tartışmalar da devam etmektedir. Bu nedenle, Türkiye
gibi gelişmekte olan ülkelerin, gelişmiş ülkelere göre geride kaldığı
söylenemez. Ancak, elektronik ticarette yaşanan hızlı gelişme, ülkemizde,
fiziki alt yapı eksikliklerinin hızla tamamlanmasını ve gerekli yasal
düzenlemelere ilişkin çalışmaların bir an önce başlatılmasını zorunlu
kılmaktadır.
Elektronik ticaret, çeşitli
uluslararası kuruluşlarca çeşitli şekillerce tanımlanmıştır. Bu tanımları da
toparlayarak, elektronik ticareti, “bilgisayar ağları aracılığı ile ürünlerin
üretilmesi, tanıtımının, satışının, ödemesinin ve dağıtımının yapılması” olarak
tanımlayabiliriz. Yapılan işlemler, sayısal biçime dönüştürülmüş yazılı metin,
ses ve video görüntülerinin işlenmesi ve iletilmesini içerir.
Ayrıca, ticari sonuçlar doğuran
ya da ticari faaliyetleri destekleyen eğitim, tanıtım-reklam, kamuoyunu
bilgilendirme gibi amaçlar için elektronik ortamda yapılan işlemler de
elektronik ticaret kapsamında değerlendirilmelidir.
Elektronik ticaret konusunda,
dünya genelinde yaşanan gelişmelere paralel olarak bir çok ülke ve uluslararası
kuruluş elektronik ticaret ve onunla bağlantılı konuları gündemine almıştır. WTO (Dünya Ticaret
Örgütü), UNCTAD(BM Ticaret ve
Kalkınma Konferansı), OECD (İktisadi
İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı), Avrupa
Birliği , Birleşmiş Milletlere
bağlı CEFACT ( Birleşmiş Milletler Yönetim, Ticaret ve
Ulaştırma İşlemlerini Kolaylaştırma Merkezi), UNCITRAL ( Birleşmiş
Milletler Uluslararası Ticaret Kanunu Komisyonu) gibi kuruluşlar ile ITU (Uluslararası
Haberleşme Birliği) ve Dünya Bankası 'nın son bir kaç yıldır
ticarette etkinliğin sağlanması amacıyla, elektronik ticarete ilişkin konularda
yoğun olarak çalışmaya başladıkları gözlenmektedir.
TANIM
Elektronik ticaretin pek çok
tanımı yapılmaktadır. Uluslararası organizasyonların ve bu alanda faaliyet
gösteren bazı uluslararası kuruluşların elektronik ticaret tanımları aşağıda
verilmiştir;
Elektronik ticaret;
WTO - Mal ve
hizmetlerin üretim, reklam, satış ve dağıtımlarının telekomünikasyon ağları
üzerinden yapılmasıdır.
OECD -
Sayısallaştırılmış yazılı metin, ses ve görüntünün işlenmesi ve iletilmesine dayanan
kişileri ve kurumları igilendiren tüm ticari işlemlerdir.
UN - CEFACT - İş, yönetim
ve tüketim faaliyetlerinin yürütülmesi için yapılanmış ve yapılanmamış iş
bilgilerinin, üreticiler, tüketiciler ve kamu kurumları ile diğer
organizasyonlar arasında elektronik araçlar (Elektronik posta ve mesajlar,
elektronik bülten panoları, WWW teknolojisi, akıllı kartlar, elektronik fon
transferi, elektronik veri değişimi vb.) üzerinden paylaşılmasıdır.
KAPSAM
Elektronik ortamda açık ve
kapalı ağlar üzerinden yapılan;
- Mal (taşınır, taşınmaz) ve
hizmet (bilgi servisleri, danışmanlık, finans, hukuk, sağlık, eğitim, ulaştırma
vb.) ticareti, sayısal biçime çevrilmiş yazılı metin, ses, video görüntülerinin
işlenmesi ve iletilmesi, ürün tasarımı, üretim, doğrudan tüketiciye pazarlama,
üretim izleme, sevkiyat izleme, tanıtım, reklam ve bilgilendirme, sipariş
verme, sözleşme yapma, banka işlemleri ve fon transferi, konşimento gönderme,
gümrükleme, ortak tasarım geliştirme ve mühendislik, kamu alımları, elektronik
para (sanal para) çıkarma, elektronik hisse alışverişi ve borsa, açık arttırma,
sayısal imza, e-noterlik, güvenilir üçüncü taraf işlemleri, vergilendirme ve
vergi toplama, fikri mülkiyet haklarının transferi, kiralanması vb. işlemleri
elektronik ticaret kapsamında değerlendirilmektedir.
ARAÇLARI
Elektronik Ticaretin Temel
Araçları:
- Telefon,
- Fax,
- Televizyon,
- Elektronik ödeme ve para
transfer sistemleri,
- Elektronik veri değişimi
(Electronic Data Interchange-EDI)
- İnternet
şeklinde altı ana araç tesbit edilebilir.
Fakat çoğu zaman elektronik ticaret, internet ve diğer ağlar üzerinden yapılan
ticaret olarak algılanmakta ve tartışmalar bu araçlar üzerinde odaklaşmaktadır.
Elektronik ticaretin çok yeni bir kavram olmamasına karşın, ticari işlemlerde
bir veya daha fazla insan tarafından ses, görüntü ve yazılı metinlerin aynı
anda interaktif bir biçimde iletilmesi, zaman ve mekan sınırının olmayışı ve
nispeten daha düşük maliyetlerle çalışılabilmesi şeklinde internet ortamının
sunduğu olanaklar, elektronik ticaret kavramını hızla gündeme getirmiştir. Bu
olanaklar internetin diğer elektronik ticaret araçlarına göre daha esnek
olmasını sağlamaktadır. İnternet ortamı iletişim ve ticaretin önündeki
engelleri azaltmaktadır.
Klasik elektronik ticaret
araçlarından, Telefon esnek ve interaktiftir. Faks ise pahalıdır
ve interaktif olmasına rağmen gönderilen dökümanın görüntü kalitesi iyi
değildir. Televizyon çok yaygın olmasına rağmen tek yönlü bir iletişim
aracıdır.
Ticaretin önemli destekleri olan elektronik
ödeme ve fon transfer sistemleri (ATM, kredi kartları, borç kartları ve
akıllı kartlar) sadece para aktarılmasında kullanıldığından ticaret sürecinde
sınırlı bir bölüme hitab etmektedir.
EDI, ticaret yapan
iki kuruluş arasında, insan faktörü olmaksızın bilgisayar ağları aracılığı ile
belge ve bilgi değişimini sağlayan bir sistem olarak elektronik ticaretin
önemli bir aracıdır.
EDI kamu ve özel sektör
kuruluşlarının etkin biçimde iletişim kurmaları ihtiyacından doğmuş olup,
modern bilgi teknolojilerinin getirdiği avantajlardan yararlanmaktadır.
Geleneksel ticari işlemlerde, mektuplar, notlar gibi yapılanmamış
(unstructured) dökümanlarla birlikte faturalar, sipariş formları, teslim
belgeleri gibi standart şekilde yapılanmış (structured) dökümanlar
kullanılmaktadır. Elektronik posta (e-mail) yapılanmamış tipte dökümanların
iletilmesinde kullanılırken EDI yapılanmış mesaj değişimini sağlamaktadır.
Böylece standart bilgilerin diğer bilgisayar sistemlerine kolayca aktarılmasını
olanaklı kılmaktadır.
EDI' de amaç, sipariş alınması,
ticari sözleşmelerin ve faturaların hazırlanması gibi işlemler ile gümrük,
bankacılık ve buna benzer işlemlerin yapılmasında tekrarlar önlenerek,
maliyetlerin düşürülmesi ve işlemlerin en az hatayla en kısa sürede
tamamlanmasıdır. EDI gümrük idarelerinin otomasyonunda oldukça etkin biçimde
kullanılmaktadır.
Ticarette daha etkin olunması
amacıyla “tam zamanında” (Just in Time-JIT) ve “hızlı yanıt” (Quick
Response-QR) gibi anlayışlar geliştirilmiş ve bunların gerçekleştirilmesi için,
iş akışında herhangi bir katma değer (value added) yaratmayacak işlemlerin
elimine edilmesi gerektiği belirlenmiştir. Bu nedenle, bir çok uluslararası
kuruluş ve büyük bölgesel organizasyonlar EDI kullanmakta ve ticaret yapan
herkesin de EDI kullanabilir duruma gelmesi önerilmektedir. EDI uygulamasıyla,
zamandan ve işlem maliyetlerinden tasarruf sağlanmasının yanısıra, bilgilerin
elektronik ortamda değişimi nedeniyle insan faktöründen kaynaklananan hatalar
da ortadan kalkmış olacaktır. Uluslararası ticaret, nakliyeciler,
komisyoncular, bankalar, sigortacılar, gümrük idareleri, ticaret yapan firmalar
ve diğer ilgili devlet kuruluşlarının katıldığı bir süreçtir. EDI, tüm
tarafların bilgiye elektronik ortamda ulaşmasına imkan vererek süreyi
kısaltmakta, işlemlerin tekrarlanmamasını ve muhtemel hataların ortadan
kaldırılmasını sağlamaktadır.
Örneğin Singapur, tüm ticari
işlemlerini EDI kullanarak yürüten ilk ülkedir. İhracatçılar, ithalatçılar,
nakliye şirketleri ve dış ticaret işlemleri ile ilgili yirmiden fazla kuruluş
arasında 1989 yılında Singapur Network Sistemi (SNS) kurulmuştur. İlgili resmi
kuruluşların her birine ayrı ayrı müracaat edip izin almak yerine, EDI
uygulamasıyla bilgisayar ağında tek bir elektronik belge dolaşmakta, SNS’in
kuruluşundan önce 2-3 gün süren işlemler 15-20 dakika içinde tamamlanmaktadır.
Halen ticari işlemlerin %98'inden fazlası bu ortamda yapılmakta ve %50
civarında tasarruf sağlanmakta, verimlilik artışının ise %20-30 arasında olduğu
tahmin edilmektedir. EDI’nin uygulandığı Singapur Limanı’nın dünyada en hızlı
mal sevkiyatının gerçekleştirildiği liman olduğu bu yüzdendir.
EDI kullanımı, özel bir
telekomünikasyon altyapısı ve standart formlar gerektirmektedir. Sadece kayıtlı
kullanıcılara açık olduğu için çok güvenli olan bu sistem, donanım ve bağlantı
maliyetlerinin oldukça yüksek olması nedeniyle pek fazla yaygınlaşamamıştır.
Teknik yönden İnternet üzerinden
EDI uygulaması mümkün olmakla birlikte, güvenlik açısından tercih
edilmemektedir. Bununla beraber, güvenlik sorununa çözüm bulunması (kriptoloji
uygulamaları ile sadece yetkili kişilerin gerekli bilgilere ulaşması) ile
İnternet üzerinden EDI uygulamasının yaygınlaşması beklenmektedir.
TARAFLARI
Elektronik Ticaretin taraflarını
şöyle sıralayabiliriz:
- Alıcı
- Satıcı
- Üretici
- Bankalar
- Komisyoncular
- Sigorta
Şirketleri
- Nakliye Şirketleri
- Özel sektör bilgi teknolojileri
- Sivil toplum örgütleri
- Üniversiteler
- Onay kurumları, elektronik
noterler
- Dış Ticaret Müsteşarlığı
- Gümrük Müsteşarlığı
- Diğer Kamu
Kurumları
Amaçlanan düzeyde elektronik
ticaretin gerçekleşebilmesi için ülkemizde olduğu gibi diğer ülkelerde de belli
bir süreye ihtiyaç vardır. Bu konudaki çalışmalar dünyada da yeni hız kazanmaya
başlamıştır. Ülkelerin elektronik ticarete geçiş süresini kısalttıkları ölçüde
uluslararası ticarette üstünlük sağlayacakları açıktır.
Kapalı bilgisayar ağları
üzerinden elektronik ticaret uygulamaları bir ölçüye kadar
gerçekleştirilmektedir. Ancak, açık bilgisayar ağı olan internet, elektronik
ticaret için çok daha uygun bir alt yapıdır. Internetle, kapalı yapıdan açık
yapıya geçerek küresel ağların getireceği avantajlardan yararlanmak mümkün
olacaktır. Bu da, özellikle Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerin (KOBİ) dünya
ticaretinde yer almalarına imkan sağlayacaktır.
Piyasaların hızla küreselleştiği
ve bilginin ticaret yapanlar için stratejik öneme sahip olduğu günümüzde,
özellikle KOBİ’lerin ticari bilgi ve iletişim ihtiyacının karşılanması
amacıyla, Birleşmiş Milletler Ticaret Noktalarını Geliştirme Programı
çerçevesinde pek çok ülkede ticaret noktaları kurulmuştur. UNCTAD tarafından
desteklenen UNTPDC’ nin (United Nations Trade Point Development Center)
geliştirdiği Küresel Ticaret Noktaları Ağı (Global Trade Point Network-GTPNet)
KOBİ'lere “Elektronik Ticaret Olanakları” (Electronic Trade Opportunities -
ETO) sunmaktadır. Tüccarlar bu ağ üzerinden sunulan ETO hizmeti ile, ihtiyaç
duydukları piyasa, nakliye, sigorta, kredi olanakları, gümrük mevzuatı ile
ithalat ve ihracat bilgilerine kolayca ulaşabilmekte ve kendi ürün ve
hizmetlerini tanıtabilmektedirler. GTPNet , ticaret alanındaki kamu ve özel
sektör çabalarının desteklenmesi ve milli ekonomilerin verimlilik düzeylerinin
artırılması için, 180 ülkede kurulmuş olan ticaret noktalarını internet
üzerinden birbirine bağlayan “Küresel Ticaret Noktaları Ağı”dır. Dünyanın her
tarafındaki kullanıcılarına elektronik posta ve Internet News aracılığı ile
dağıtılan ürün, hizmet ve yatırım bilgileri GTPNet’in ETO hizmeti olup İnternet
üzerinde en fazla başvurulan sitelerdendir. Tüm ticaret noktaları GTPNet üyesi
olarak bu sistemden yararlanabilmektedir. GTPNet üzerinde, ETO kullanımı ve EDI
uygulaması ile KOBİ'lere, kendi olanakları ile ulaşamayacakları bilgileri
edinme, küresel pazarlara ulaşma ve bu ortamda elektronik ticaret yapma olanağı
sağlanmaktadır.
Ancak, bu sistemdeki alış-veriş
işlemleri birbirlerini tanımayan ve önceden bir bağlantısı olmayan kullanıcılar
arasında gerçekleşmektedir. İşte bu durum, kullanıcıların sisteme güvenini
sağlamak, bilginin gizliliğini ve bütünlüğünü korumak gibi bir çok sorunu da
beraberinde getirmektedir. Bu çerçevede, sayısal imza ve bilginin güvenliği ile
haksız rekabetin önlenmesi, kişisel bilginin, tüketicinin ve fiziki mülkiyet
haklarının korunması gibi konular büyük önem kazanmaktadır.
Ülkemizde elektronik ticaretin üç
aşamada gerçekleştirilebileceğini söylemek mümkündür.
- Birinci aşama, bilgisayar
ağları üzerinden bilgi ve belgelerin değişimidir. Bu konuda ülkemizde de kapalı
sistemlerde başarılı uygulamalar vardır. Ancak, açık sistemler üzerinde ulusal
ve uluslararası veri değişimi için, örneğin BM/EDIFACT gibi bir standardın
uluslararası düzeyde kabul edilmesi gerekmektedir.
- İkinci aşama, sipariş verme,
faturalama, sözleşme yapma, sigortalama, nakliye ve ödeme gibi işlemlerin
elektronik ortama aktarılmasıdır.
- Üçüncü aşama ise, sayısal
imzaya yazılı imza statüsü kazandırılması, elektronik kayıtların belge olarak
kabul edilmesi, iç ve dış ticaret mevzuatı, gümrük mevzuatı ve elektronik
ortamda vergilendirme gibi devletin yetkili olduğu konularda, uluslararası
uygulamalar da dikkate alınarak yasal düzenlemelerin yapılmasıdır.
- Dördüncü aşama, internet
üzerinden güvenli bir şekilde bilgi ve belge değişiminin sağlanmasıdır. Böylece
iç ve dış ticaret mümkün olduğu kadar çok kesime yayılmış olacaktır.
YARARLARI
Uluslararası ticari işlemlerde,
sözleşmenin yapılmasından nihai ödemeye kadar, alıcılar, satıcılar, bankalar,
nakliyeciler, sigortacılar, gümrük idareleri ve bu sürece dahil diğer taraflar,
ticarete konu olan mal veya hizmetlere ilişkin pek çok bilgi üretmekte,
iletmekte, almakta, işlemekte, düzenlemekte ve dosyalamaktadır. Geleneksel
ticarette, bir ülkeden diğer bir ülkeye, bir sevkiyat sürecinde ortalama 50
belge düzenlenmekte ve bu belgelerin 360 civarında kopyası çıkartılmaktadır.
Genellikle işlemi başlatan kişi tarafından doldurulan bilgiler, bu sürece dahil
tüm taraflarca talep edilmekte ve bu bilgilerin elle tekrar doldurulması
sırasında pek çok hata yapılabilmekte ve bilgilerin ilgili makamlara aktarılması
uzun zaman almaktadır. Örneğin, batılı bir firmanın Çinli bir firma ile normal
koşullarda ticaret sözleşmesi imzalaması yaklaşık olarak üç ayda sonuçlanmakta,
malın ihracat süresi üretim süresinden daha uzun olabilmektedir. Geleneksel
yöntemlerle yapılan ticarette ticari işlem maliyetlerinin tüm dünya ticaret
hacminin %7-10'unu kapsadığı BM Uluslararası Ticaret Etkinliği Sempozyumu’nda
açıklanmıştır.
Bu noktada geleneksel ticaret
karşısında elektronik ticaretin avantajları aşağıdaki şekilde belirlenebilir:
- Ticari işlemlerin yürütülmesi
için gerekli bilgiler, işlemi başlatan kişi tarafından, ticaret sürecine dahil
tüm tarafların (üretici, satıcı, alıcı, gümrük idareleri, sigortacı, nakliyeci,
bankalar, diğer kamu kurumları vb.) birbirine bağlı bilgisayarlarından birisine
önceden belirlenmiş standart formatta bir kez girildiğinde kısa bir süre içinde
tüm tarafların bilgisayarlarına ulaşmaktadır. Gereken belgeler elektronik
ortamda hazırlanmakta ve bu bilgi ve belgeler ilgililerin kullanımına
sunulmaktadır. Böylece, işlemler minimum hata ile kısa bir süre içinde ve
kırtasiye masrafı ödenmeksizin tamamlanmaktadır.
- Malların üretiminden satışına
kadar olan zincirde değişiklikler olmakta, alıcı ve satıcının bir araya gelmesi
gerekmediğinden, özellikle hizmet ticaretinde işlem maliyetleri düşmekte,
aracıların yerini web sayfaları veya elektronik bülten panoları almaktadır.
- Firmaların pek çok faaliyetinin
daha düşük maliyetle yapılması ve üreticiler arasında rekabetin artmasının
yanısıra bilgilerin hızlı ve etkin biçimde iletilmesi sağlanmaktadır.
- Daha hızlı bir şekilde ürün
geliştirilmesi, test edilmesi ve müşteri ihtiyaçlarının tesbit edilmesi mümkün
kılındığından, talebe karşı arz tarafı daha hızlı uyum göstermektedir.
- Perakende satışlarda önemli
değişiklikler olması beklenmektedir. Alıcılar kendi evlerinden sipariş verme ve
istedikleri ürünleri kendi evlerinde teslim alma imkanına kavuşmaktadır.
Firmalar bu ortamda müşterilerine çok daha fazla sayıda ürün seçeneği
sunabilmektedir.
- Tüketiciler için işlem
maliyetleri ve nakliye masrafları düşürülmektedir.
- Ürünlerin sipariş edilmesi ile
teslim alınması arasında geçen süreden kaynaklanan maliyetler ile stok
maliyetleri düşmektedir.
- İnternetin yaygınlaşması ve bu
ortamda sunulabilen bilgilerin artmasıyla bilgi ve iletişim piyasalarında
değişiklikler beklenmektedir. Tüketicilerin daha yüksek kalitede bilgi talep
etmesi, bilgi toplama ve işleme alanında uzmanlaşmayı gerektirmektedir. Bu da
bilgi işlem sektöründe yeni iş imkanları yaratacaktır. Yeni fikirlere sahip bir
girişimcinin bu ortamda tanınması ve yer edinmesi daha kolay olacaktır.